Pierscionki Ze Szmaragdem

Osoba nosząca pierścień staje się wrażliwa na pewne przesłania, których nigdy nie mogłaby odczuć w inny sposób - co zresztą trudno jest pogodzić z nietykalnością poprzez izolację, jaką pierścień zapewnia wobec wszystkich zewnętrznych wpływów. Drewno oklejano płytkami bursztynu wyciętymi w Jubiler Lisiewski formie rozmaitych figur geometrycznych; płytki te, ze względu na wielobarwność bursztynu, tworzyły wspaniałą mozaikę ciepłych kolorów. W rzędzie pierwszym winien znajdować się sard, topaz i szmaragd, w drugim rubin, szafir i jahalom (diament?), w trzecim lykurer (?), agat i ametyst, w czwartym turkus, onyks i jaspis. Barokowy przepych takich wyrobów uwidacznia się najpełniej w dziełach najwybitniejszych mistrzów, słynnych zwłaszcza ze swoich prac rześbiarskich: Jacoba Heise z Królewca oraz Michela Redlina i Christopha Mauchera z Biżuteria Swarowskiego Gdańska. W 1809 roku uruchomiono też dużą kopalnię w Ostrołęce. W XIX wieku wprowadzono do obróbki bursztynu tokarki. Pozostali zmarli śmiercią nagłą i w wielu przypadkach przedwczesną. A oto co pisał na temat tajemniczego pierścienia sam Andre de Belizal:"Właściwości tego pierścienia są nadzwyczajne. Zwykle jest pokryty jasną korą krzemionkową, bardziej miękką od samego krzemienia. Przeważnie krzemienie są utworzone przez chalcedon, ewentualnie z domieszką opalu, rzadziej zaś przez chalcedon z domieszką kwarcu. Ta kazała kamień po raz drugi wyszlifować (jego wielkość zmniejszyła się z 186 ct na dzisiejsze 108,93 ct) a przekazała go w testamencie jako spadek żonie (ewentualnie mężowi) brytyjskiego następcy tronu. . . W 1768 roku oprawiono go w białe diamenty i wmontowano w ozdobną agrafę do kapelusza. Po II wojnie światowej stał się łupem wojennym Armii Czerwonej i został wywieziony do Moskwy. -

biżuteria Kraków